بیائیم نخندیم . . .

به سرآستین پاره ی کارگری که دیوارت را می چیند و به تو می گوید،ارباب

نخند

به پسرکی که آدامس می فروشد و تو هرگز نمی خری.

نخند

به پیرمردی که در پیاده رو به زحمت راه می رود و شاید چندثانیه ی کوتاه معطلت کند.

نخند

به دبیری که دست و عینکش گچی است و یقه ی پیراهنش جمع شده...

از من فاصله بگیر !

هر بار که به من نزدیک می شوی

باور می کنم هنوز می شود زندگی را دوست داشت..

از من فاصله بگیر !

من خسته ام از این امیدهای کوتاه ...

ما را از کودکی

به جدایی ها عادت داده اند

همان جایی که روی تخته سیاهمان نوشتند:

خوب ها / بدها

کوتاه و عاشقانه ...

احتیاج به مستی نیست ...!

یک استکان چای هم دیوانه ام می کند،

وقتی میزبان چشمان تو باشد ...!

نبودنت را دارم با ساعت شنی اندازه می گیرم ...

یک صحرا گذشته است ...!!!

دور باش اما نزدیک!

من از نزدیک بودن های دور می ترسم ...

کلید را زیر همان گلدان همیشگی گذاشتم ...

خیالت اگر آمد پشت در نمی ماند ...!

گاهی خدا درها را می بندد و پیجره ها را قفل می زند ...

زیباست اگر فکر کنیم بیرون طوفان است ...