مترسک

خیلی وقته تک و تنها توی باغی از ترانه
منتظر مثل یه خوبی یه رفیق بی بهانه

توی دنیای پر از گل واسه عالمی غریبه م
میون این همه خوبی این منم که بی نصبیه م

روزگاری زیر بارون روزگاری بیقرارم
جز یه لحظه مهربونی دیگه خواسته ای ندارم

تو کنار من بشینی دل خستمو ببینی
بیای از تو باغ قصه م یه شکوفه ای بچینی

منم اون مترسکی که شدم عاشق کلاغا
واسه من ابد بریدن میون حصار باغا

اخه این صورت زشت و کی به من داده خدایا
ادما رو دوست ندارم عاشق شمام کلاغا

منم اون مترسکی که شدم عاشق کلاغ
آدما رو دوست ندارم عاشق شمام کلاغا

با تو این پالتوی کهنه مثل ابریشم لطیفه
تن پوشالیه سردم مثل خار گل ظریفه

میدونم ازم میترسی من با این چشمای خسته
چه جوری به دست بیارم دلت و با دست بسته

من با این لباس کهنه صورت ضمخت و زشتم
خیلی وقته تک و تنهام اره این سرنوشتم

ای پرنده های غمگین که از چشای من میترسین
ادما گریه م و دیدن برین از اونا بپرسین