منـ ایـنـجـوریـ نـمـیـتـونـمـ یـه سـدی بـیـنـ قـلـبـ مـاسـتـ
تـو بـایـد غـرق شـی در منـ بـفـهـمـی کـی دلـشـ دریـاسـتـ

مـنـ ایـنـجـوری نـمـیـتـونـمـ تـو پـای مـنـ نـمـیـشـیـنـی
تـو رو ایـنـقـدر بـخـشـیـدمـبـزرگـیـمـ رو نـمـی بـیـنـی

هـمـیـشـه مـقـصـدمـ بـودی کـجـا بـا تـو ســـفر کـردمـ
چـقـدر تـنــــــهـا بـرم دریـــــــــــا چـقـدر تـنـــــهـایـیبـرگـردمـ

مـنـ ایـنـجـوری دلـــــمـ خـوش نـیـسـتـ شـبـمـ بـا تـرسـ هـمـ مـرزه
بـهـشـتــــمـ اونـورشـ بـاشـه بـه ایـنـ بـــــــــرزخ نـمـی ارزه

مـنـ ایـنـجـوری نـمـیـتـونـم تـو ایـنـجـایـی و مـنـ تـنــــــــهـامـ
دارمـ مـیـمـیـرمـ از بـسـ کـه نـگـفـتـــــمـ چـی ازتــ مـیـخـوامـ

هـمـیـشـه مـقـــــصـدمـ بـودی کـجـا بـا تـــــو سـفـــــر کـردمـ
چـقـدر تـنــــــــــهـابـرمـ دریـــــــا چـقـدرتـنــــــــهـایـیبـرگـردمـ

اگه بدونی من چقد دلم تنگ شده
همه ی دلخوشیم همین یه آهنگ شده
در نمیاری اشک من احساسی رو
بغل نمیکنی اون که نمیشناسی رو
اگه بدونی این روزا چقد داغونم
چقد مراقب وسایل این خونه ام
دعا کن اون روزای خوبمون برگرده
ببین ندیدنت چقد شکستم کرده
خستم کرده...
اگه بدونی از این خونه میرم چی ؟
اگه بدونی من از غصه پیرم چی ؟
اگه بدونی عکساتو بغل کردم
اگه بدونی من دارم میمیرم چی ؟
اگه بمونی مشکلاتمون حل میشه
همه چی اینجا مثل روز اول میشه
اگه تو مثل سابق عاشق من بودی
برت میگردونم جایی که قبلا بودی

من رؤیایی دارم، رؤیای آزادی
رؤیای یک رقصه بی وقفه از شادی

من رؤیایی دارم، از جنسِ بیداری

رؤیای تسکینِ این دردِ تکراری

دردِ جهانی که از عشق تهی می شه
دردِ درختی که می خشکه از ریشه

دردِ زن هایی که محکومِ آزارن
یا کودک هایی که تو چرخه ی کارن

تعبیرِ این رؤیا درمونِ دردامه
درمونِ این دردا تعبیرِ رؤیامه

...

فقط از شرم چشماته تموم سر به زیری هام

نمی دونم بدون تو من از آینده چی می خوام

نمی تونم از این بن بست به سمت عشق برگردم

تو راهی رو به من وا کن می دونم خیلی بد کردم

کسی جز تو نمی دونه چقدر محتاج دیروزم

بگو برگرده اون لحظه که من یک عمره می سوزم

زندگیم رو لب تیغه نمیشه با تــو بیام

زخم من خیـلی عمیقه نمیشه با تو بیام

آخـر قـصه چی میشه خودمم نمیدونم

واسه اینکه با تو باشـم میخوام و نمیتونم

خیلی حرفارو نمیشه با ترانه ها بگی

عمریه چشمامو بستم رو تموم زندگی

وقتی ترسی تو دلم نیست واسه چی سکوت کنم

من به قله نرسیدم که بخوام سقوط کنم

اما تو پر بکـش حتی اگه آسمونی نیست

اگه افتادی به خاکم باز رو باورت بِایست

توی چشمامون با این که قطره های بارونه

تو نگاه کن و بخند که آخرین خندمونه

همه شهر و به هم می زدم اما چقدر پیش تو بی اراده بودم

درست وقتی بلندم کردی از جا که از چشم همه افتاده بودم

نبودی مرد این بازی نبودم از این حسی که بین ماست میگم

گ-مونم این تمام عشق باشه نمی پرسی ولی من باز میگم

خدا ...

تو می بخشی همه دیروز من و

تو می دونی حال هر روز من و

بدی از تو بعیده از تویی که خدا رو واسه من تعریف کردی

سر چی با خودت به هم زدی که دو تامون و بلاتکلیف کردی

یه وقتا باعث آشفتگیمی یه وقتا از تو آرامش می گیرم

به حدی بستگی دارم بهت که عذابم می دی و از رو نمی رم

فقط باید صدا کنیم کسی رو که دستش بازه می تونه ببخشه

خدا خاصیت دستاش اینه که بی اندازه می تونه ببخشه

درگیر رویای توام ، منو دوباره خواب کن

دنیا اگه تنهام گذاشت، تو منو انتخاب کن

دلت از آرزوی من ، انگار بی خبر نبود

حتی تو تصمیمای من ، چشمات بی اثر نبود

خواستم بهت چیزی نگم ، تا با چشام خواهش کنم

درارو بستم روت تا ، احساس آرامش کنم

باور نمی کنم ولی ، انگار غرور من شکست

اگه دلت می خواد بری ، اصرار من بی فایده است

هرکاری می کنه دلم ، تا بغضم و پنهون کنه

چی می تونه فکر تو رو ، از سر من بیرون کنه

یا داغ رو دلم بذار ، یا که از عشقت کم نکن

تمام تو سهم منه ، به کم قانعم نکن

هنوزم واست سواله چرا خوب نمیشه دردم

خیلی مونده تا بفهمی من برات چی کار نکردم

خنده هات دووم ندارن حس یه آدم نابود

پس کجا رفت خنده ای که وقت رفتن رو لبات بود

حالا برگشتی چقدر دیر و چقدر دیر

حالا که سفید شدن موهام دلم پیر

نمی دونستی بری می میره این عشق

تو بری خونه نفس گیره نفس گیر

بعد گریه های اون شب من یه حال و روز دیگم

خیلی وقته غصه هام و رو به روی آینه می گم

مگه من چقدر صبورم بذار باورم شه تقدیر

چرا برگشتی دوباره توی این خونه ی دلگیر

تو که از اولش هم جای من یکی دیگه ... توی قلبت بود

نگو به من که تو هر کاری کردی درسته ... نگو حقت بود

تو که از اسمم و عشقم و حسم و قلبم ... دلت و کندی

به چشمای من ساده ی بی کس تنها  ...داری می خندی

همیشه دروغ می گفتی ...  واسه من می میری

بگو عاشقم نبودی ... تو که داری میری

به خدا همش دروغه ... که منو دوست داری

تو که روی قلب من ... این جوری پا می ذاری

بگو این دروغ دوست داشتنی رو ... این بارم

باز بگو بی تو می میرم ... بگو دوست دارم

من که این همه دروغ ... تو رو باور کردم

یه دفعه دیگه بگو ... بگو که بر می گردم

...

باز یه شب پر غم، باز تو رو بونه کرده دلم

کاش می شد مثل قدیما باز، بشینیم عاشقونه باهم

من به همین دلخوشم، که یه روزی عشق تو بشم

تو می دونستی اگه بری من خودم و می کشم

اما تو رو تا نبینم دوست ندارم بمیرم

من یه روز هر جا که باشی

دست تو رو می گیرم

لعنت به من چه ساده دل سپردم لعنت به من اگر واسـش می مردم 

دست من و گرفت و بعد ولم کرد لعنـت به اون کسی که عاشقـم کرد 

یکــی بگــه که مــاه مــن کی بوده  مسبــب گنــاه مــن کــی بــوده  

سهــم من از نگــاه تو همین بود عشـق تو بدترین قسمت بهترین بود       

تـو دل بــارون مــن و عاشقـــم کرد بیــن زمیــن و آسمــون ولــم کرد         

یکی بگه چه جوری شد که این شد سهم تو آسمـون و من زمین شد

تو یه لحظه تو چشمای من نگاه کن ........ با صـدای من در قلبت و وا کن

کمی آرامش و حس کن تو ترانم ..... واسه تو یه دنیــا حس عاشقــانهام

دلت و به این صــدای خستــه بسپار ..... تو من و داری عـزیزم منم این بار

من می خونم تا تو آرامـش بگیری ...... تو با من به سمت تنهــایی نمیری

دل تنهــات و به دست گله نسپار .......... تو من و داری عزیزممنم این بـار

دوست دارم حس کنی تو ترانههامی ...تنها نیستی تو مثل نفس باهامی

یه بغل گلای مریم .......... یه غزل بوسه ی خسته

یه نفس حبس تو سینه .......... یه گلو با بغض بسته

واسه زود بودن چه دیرم .......... با غم چشمات می میرم

وقت رفتنت عزیزم .......... گریه ها مو پس می گیرم

یه نفر حبس تو چشمات .......... تا ابد گوشه ی زندون

یه نفر عاشق عاشق .......... عاشق صدای بارون

جونش و لحظه ی آخر .......... می سپره به دستت ارزون

...

واســه ی دیدن بـارون اشکات دوباره خاطــره هامو سوزونــدم

ولــی تـو این جــا نبودی ببینی چه جوری پـای نگــاه تو مونـدم

تو نبــودی که ببینی دلـم رو چه جوری عاشق عشق تو مونده

منی که بی تو یه لحظه نبودم کی دل خاطــره هات و شکونده

میـــون رنـگ عجــیب نگاهــت یه کمی فاصــله مونده تا دریــــا

تا دل خسته نفـس به نفس شه تو بیا واقعــی شو خود رویــــا

واسه ی دیدن ســاحل چشمــات همه ی دارو نـدارم و می دم

واسه ی شادی قلبت عزیزم همه احسـاس تو قلبــم و می دم

یواش گفتم دوست دارم واسه اینه که نشنیدی

بلد نیستم که بد باشم نگو این و نفهمیدی

بذار باشم کنار تو کنار عطر این احساس

بذار حبس ابد باشم تو عشقی که برام رویاس

بذار با گریه این بارم بگم خیلی دوست دارم

اگر بازم پشیمونی به روت اصلا نمیارم

دلم می گیره هر روزی که می بینم تو دلگیری

دارم می میرم از وقتی سراغم رو نمی گیری

نگام رو از تو دزدیدم با این چشمای غمبارم

نمی خواستم بدونی که چقدر چشمات و دوست دارم

ولی با گریه این بارم میگم خیلی دوست دارم

اگه بازم پشیمونی به روت اصلا نمیارم